22 Γενάρη 2007
Νέα δεδομένα και νέες εξελίξεις δρομολογούνται με την απάντηση στη Βουλή του υφυπουργού Άμυνας κ. Λαμπρόπουλου στην επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή κ. Σκουλάκη για το θέμα του στρατοπέδου Μαρκοπούλου.
Κατ’ αρχήν δεν μπορούμε παρά να αισθανόμαστε ικανοποίηση για το γεγονός ότι τόσο οι κινητοποιήσεις των Χανιωτών και των φορέων της πόλης, όσο και οι πιέσεις των βουλευτών μας, έφεραν τα πρώτα θετικά αποτελέσματα. Καταφέραμε, δηλαδή, να αποσπάσουμε από τα χείλη του υφυπουργού άμυνας, την διαβεβαίωση για την πολιτική βούληση της κυβέρνησης να μας παραχωρήσει το σύνολο του στρατοπέδου. Έτσι φαίνεται τουλάχιστον για την ώρα, να απομακρύνεται το ενδεχόμενο της τσιμεντοποίησης (κατασκευή πολυκατοικιών του στρατού) από μεριάς τουλάχιστον του υπουργείου Άμυνας.
Όμως φαίνεται επίσης ότι στην προσπάθεια του Υπουργείου Άμυνας να καλύψει τους λάθος χειρισμούς που έχουν γίνει στο θέμα της διεκδίκησης, δρομολογείται μια λύση που αν υιοθετηθεί θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο την όλη προσπάθεια τόσο της υλοποίησης του στόχου της κατάκτησης όλου του στρατοπέδου, όσο και της «χρυσής ευκαιρίας για πράσινο», όπως τονίζει ακόμα και ο ίδιος ο υφυπουργός.
Πιο συγκεκριμένα ο υφυπουργός Άμυνας δήλωσε: «... Σπεύδουμε, λοιπόν, να δώσουμε το καλύτερο δυνατόν, ένα ελάχιστο, για να είμαστε στο ελάχιστο καλυμμένοι από το νόμο. Σε δεύτερη φάση αμέσως, αφού προχωρήσει η πολεοδόμηση και οι διαδικασίες που γίνονται, πάλι θα συζητήσουμε τη διαπραγμάτευση και εγώ είμαι βέβαιος –γιατί υπάρχει διάθεση και πολιτική απόφαση- ότι θα ξανακάνουμε πάλι συζήτηση στη συνέχεια, αμέσως, σε λίγο χρονικό διάστημα, όποτε –σε δεύτερη φάση το τονίζω- να περιέλθει το σύνολο του στρατοπέδου στο Δήμο Χανίων, που πιστεύουμε ότι, επειδή είναι μια πόλη που έχει πολύ λίγο πράσινο, το Υπουργεί Εθνικής Άμυνας θα εξαντλήσει ό,τι περιθώριο έχει και θα βρει πάση θυσία λύση ...».
Κατ’ αρχήν η παραπάνω λύση που προτείνεται με τις δύο φάσεις διαπραγμάτευσης, δεν έχει καμιά ελπίδα υλοποίησης για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει νόμιμη βάση για να προχωρήσει η πολεοδόμηση που προτείνει ο Δήμος. Έτσι η όλη διαδικασία θα ακυρωθεί από το ΥΠΕΧΔΕ πριν καν ξεκινήσει η πρώτη της φάση. Και για να εξηγήσουμε τι ακριβώς εννοούμε: σύμφωνα με το νόμο (2745/27-10-1999) απαιτείται ποσοστό τουλάχιστον 50% των χώρων αυτών να προβλέπεται για κάλυψη αναγκών σε χώρους κοινόχρηστου πράσινου και κοινωφελών εξυπηρετήσεων. Έτσι, στην πρόταση πολεοδόμησης της Δημοτικής Αρχής, το κτίριο των Δικαστηρίων θεωρείται ως υποδομή κοινωνικής εξυπηρέτησης και με τη λογική αυτή έστω και κατά το ελάχιστο πιστεύεται ότι ικανοποιείται η παραπάνω συνθήκη του νόμου. Το προεδρικό διάταγμα όμως της 23-2/6-2-87 που ορίζει τις κατηγορίες και τα περιεχόμενα χρήσεων γης, δηλώνει κατηγορηματικά ότι οι υποδομές των κοινωνικών εξυπηρετήσεων είναι μόνο: 1) Κτίρια εκπαίδευσης 2)Κτίρια κοινωνικής πρόνοιας 3) Κτίρια περίθαλψης 4) Πολιτιστικά κτίρια και εν γένει πολιτιστικές εγκαταστάσεις και 5) Αθλητικές εγκαταστάσεις. Συμπεραίνουμε, λοιπόν ότι με βάση το νόμο τα δικαστήρια δεν ανήκουν στην κατηγορία των υποδομών κοινωνικών εξυπηρετήσεων. Πράγμα που σημαίνει ότι η πρόταση πολεοδόμησης δεν μπορεί να προχωρήσει γιατί εκτός των άλλων, δεν ικανοποιεί και την βασικότερη προϋπόθεση και απαραίτητη συνθήκη του νόμου (σύμφωνα με τις μετρήσεις μας στην πολεοδόμηση που προωθεί ο Δήμος μόνο το 21% είναι χώροι κοινόχρηστου πρασίνου και κοινωφελών εξυπηρετήσεων). Για το σκοπό αυτό άλλωστε εμείς έχουμε ήδη ξεκινήσει και τις διαδικασίες των ενστάσεων.
Ιδιαίτερους κινδύνους επίσης ματαίωσης της όλης διαδικασίας (παρά τις καλές προθέσεις) είναι και η ύπαρξη του άρθρου 7 και 5 του Ν. 2508/77, σύμφωνα με το οποίο μετά την έγκριση πολεοδομικής μελέτης απαγορεύεται η τροποποίηση της τουλάχιστον για μια πενταετία. Σε μια πενταετία όμως καταλαβαίνουμε όλοι, ότι πολλά μπορούν να συμβούν και να ξαναδούμε μπροστά μας και πάλι τον κίνδυνο των πολυκατοικιών του στρατού και μάλιστα τότε τα χέρια όλων μας θα είναι δυστυχώς δεμένα.
Πέρα όμως από τη νομική βάση του θέματος, εμείς είμαστε αντίθετοι σε αυτή τη λύση κυρίως για λόγους ουσίας. Δεν συμφωνούμε δηλαδή με την πρόταση πολεοδόμησης του Δήμου, γιατί πιστεύουμε ότι είναι τουλάχιστον αφελές, από τη μία μεριά να αγωνιζόμαστε όλοι για να καταφέρουμε να αποκτήσουμε το χώρο του στρατοπέδου από του Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και από την άλλη μεριά να το χαρίζουμε οι ίδιοι στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Άλλωστε όλοι οι πολίτες, οι φορείς και τα πολιτικά πρόσωπα έχουν συμφωνήσει με τη λογική της αποκέντρωσης των υπηρεσιών (παραδείγματα προς την κατεύθυνση αυτή είναι το νέο Νοσοκομείο Χανίων και η πρόσφατη μετεγκατάσταση του ΟΑΔΥΚ).
Αναγκαστικά, λοιπόν, αν πραγματικά έστω και κατ’ ελάχιστο θέλει το Υπουργείο Άμυνας να είναι καλυμμένο από το νόμο, αλλά και για υλοποιηθεί η πολιτική πρόθεση για να δοθεί όλο το στρατόπεδο προς όφελος της κοινωνίας και μόνο, θα πρέπει άμεσα να δρομολογηθεί η μόνη λογική, έντιμη και ηθική λύση, της άμεσης παραχώρησης στο Δήμο ολόκληρου του στρατοπέδου Μαρκοπούλου, να ακυρωθεί η τελευταία απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την πολεοδόμηση και στην συνέχεια με νηφαλιότητα να γίνει με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων φορέων ένας γόνιμος και δημιουργικός διάλογος, που θα οδηγήσει σε μια νέα μελέτη (αξιοποιώντας τόσο το ΚΑΜ όσο και την Αρχιτεκτονική Σχολή) ολόκληρου πια του χώρου του στρατοπέδου (άλλωστε οι μελέτες δεν μπορεί να γίνονται με τη λογική του παζλ!). Αυτός είναι πιστεύουμε ο μοναδικός δρόμος που θα οδηγήσει στην σωστή εφαρμογή της φιλοσοφίας του (σχετικού με τις μετεγκαταστάσεις στρατοπέδων) νόμου, που είναι η περιβαλλοντική αναβάθμιση της πόλης και η βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, αλλά και θα συμβάλλει στην επαναφορά του πολιτικού προσανατολισμού στην πόλη μας.
Θα θέλαμε επίσης να σχολιάσουμε τις πραγματικά θετικές δηλώσεις του κ. Υφυπουργού, σε σχέση με τις προθέσεις του Υπουργείου Άμυνας κατά τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων: «... Σπεύδουμε, λοιπόν, και συζητάμε ώστε να δώσουμε μια λύση και μάλιστα μια λύση που θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο ακόμη ... Σας διαβεβαιώνω λοιπόν –και σας το λέω ξεκάθαρα- ότι και εμείς και εγώ προσωπικά θέλουμε το πράσινο. Και έχω πει ξανά και εδώ στη Βουλή ότι τα στρατόπεδα είναι «θείο δώρο» γιατί αν δεν ήταν τα στρατόπεδα θα είχαν γίνει και αυτά τσιμέντο. Και μας δίνετε, λοιπόν, τώρα η ευκαιρία να κάνουμε καλή δουλειά ...».
Αφού λοιπόν ο κ. Υφυπουργός δεσμεύεται να δώσει μια λύση που θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και μια που έχουμε τα δεδομένα πολλών περιπτώσεων ανά την Ελλάδα άμεσης και απ’ ευθείας παραχώρησης ολόκληρων των στρατοπέδων στους Δήμους τους (πχ Περίπτωση Δήμου Κοζάνης ...........), περιμένουμε να πράξει και στην περίπτωσή μας τουλάχιστον το ανάλογο. Μόνο έτσι θα μπορέσει να δημιουργηθεί το Δημοτικό Πάρκο Χανίων (και το σχολείο που έχουν ανάγκη οι κάτοικοι της περιοχής) που πραγματικά θα είναι ένα «θείο δώρο» για όλους μας.
Για να συμβάλουμε προς την παραπάνω κατεύθυνση, εμείς ως Πρωτοβουλία Χανιωτών (όπως η τελευταία συνέλευση των φορέων και των πολιτών αποφάσισε) επισκεφθήκαμε στις 15/1/2006 μαζί με τον πρόεδρο του ΤΕΕ και τον πρόεδρο της ΤΕΔΚ, τον κύριο Νομάρχη Χανίων και του ζητήσαμε να οργανώσει μια σύσκεψη των φορέων της πόλης, μαζί με τους βουλευτές του νομού και τον δήμαρχο, για να πιέσουμε όλοι μαζί να γίνει πράξη η πολιτική βούληση ως προς την άμεση και κατά 100% παραχώρηση του στρατοπέδου Μαρκοπούλου στο Χανιώτικο λαό. Προς τιμήν του ο κ. Νομάρχης δέχτηκε την πρότασή μας και μας υποσχέθηκε ότι θα συγκαλέσει την ερχόμενη εβδομάδα την σύσκεψη αυτή
Νέα δεδομένα και νέες εξελίξεις δρομολογούνται με την απάντηση στη Βουλή του υφυπουργού Άμυνας κ. Λαμπρόπουλου στην επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή κ. Σκουλάκη για το θέμα του στρατοπέδου Μαρκοπούλου.
Κατ’ αρχήν δεν μπορούμε παρά να αισθανόμαστε ικανοποίηση για το γεγονός ότι τόσο οι κινητοποιήσεις των Χανιωτών και των φορέων της πόλης, όσο και οι πιέσεις των βουλευτών μας, έφεραν τα πρώτα θετικά αποτελέσματα. Καταφέραμε, δηλαδή, να αποσπάσουμε από τα χείλη του υφυπουργού άμυνας, την διαβεβαίωση για την πολιτική βούληση της κυβέρνησης να μας παραχωρήσει το σύνολο του στρατοπέδου. Έτσι φαίνεται τουλάχιστον για την ώρα, να απομακρύνεται το ενδεχόμενο της τσιμεντοποίησης (κατασκευή πολυκατοικιών του στρατού) από μεριάς τουλάχιστον του υπουργείου Άμυνας.
Όμως φαίνεται επίσης ότι στην προσπάθεια του Υπουργείου Άμυνας να καλύψει τους λάθος χειρισμούς που έχουν γίνει στο θέμα της διεκδίκησης, δρομολογείται μια λύση που αν υιοθετηθεί θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο την όλη προσπάθεια τόσο της υλοποίησης του στόχου της κατάκτησης όλου του στρατοπέδου, όσο και της «χρυσής ευκαιρίας για πράσινο», όπως τονίζει ακόμα και ο ίδιος ο υφυπουργός.
Πιο συγκεκριμένα ο υφυπουργός Άμυνας δήλωσε: «... Σπεύδουμε, λοιπόν, να δώσουμε το καλύτερο δυνατόν, ένα ελάχιστο, για να είμαστε στο ελάχιστο καλυμμένοι από το νόμο. Σε δεύτερη φάση αμέσως, αφού προχωρήσει η πολεοδόμηση και οι διαδικασίες που γίνονται, πάλι θα συζητήσουμε τη διαπραγμάτευση και εγώ είμαι βέβαιος –γιατί υπάρχει διάθεση και πολιτική απόφαση- ότι θα ξανακάνουμε πάλι συζήτηση στη συνέχεια, αμέσως, σε λίγο χρονικό διάστημα, όποτε –σε δεύτερη φάση το τονίζω- να περιέλθει το σύνολο του στρατοπέδου στο Δήμο Χανίων, που πιστεύουμε ότι, επειδή είναι μια πόλη που έχει πολύ λίγο πράσινο, το Υπουργεί Εθνικής Άμυνας θα εξαντλήσει ό,τι περιθώριο έχει και θα βρει πάση θυσία λύση ...».
Κατ’ αρχήν η παραπάνω λύση που προτείνεται με τις δύο φάσεις διαπραγμάτευσης, δεν έχει καμιά ελπίδα υλοποίησης για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει νόμιμη βάση για να προχωρήσει η πολεοδόμηση που προτείνει ο Δήμος. Έτσι η όλη διαδικασία θα ακυρωθεί από το ΥΠΕΧΔΕ πριν καν ξεκινήσει η πρώτη της φάση. Και για να εξηγήσουμε τι ακριβώς εννοούμε: σύμφωνα με το νόμο (2745/27-10-1999) απαιτείται ποσοστό τουλάχιστον 50% των χώρων αυτών να προβλέπεται για κάλυψη αναγκών σε χώρους κοινόχρηστου πράσινου και κοινωφελών εξυπηρετήσεων. Έτσι, στην πρόταση πολεοδόμησης της Δημοτικής Αρχής, το κτίριο των Δικαστηρίων θεωρείται ως υποδομή κοινωνικής εξυπηρέτησης και με τη λογική αυτή έστω και κατά το ελάχιστο πιστεύεται ότι ικανοποιείται η παραπάνω συνθήκη του νόμου. Το προεδρικό διάταγμα όμως της 23-2/6-2-87 που ορίζει τις κατηγορίες και τα περιεχόμενα χρήσεων γης, δηλώνει κατηγορηματικά ότι οι υποδομές των κοινωνικών εξυπηρετήσεων είναι μόνο: 1) Κτίρια εκπαίδευσης 2)Κτίρια κοινωνικής πρόνοιας 3) Κτίρια περίθαλψης 4) Πολιτιστικά κτίρια και εν γένει πολιτιστικές εγκαταστάσεις και 5) Αθλητικές εγκαταστάσεις. Συμπεραίνουμε, λοιπόν ότι με βάση το νόμο τα δικαστήρια δεν ανήκουν στην κατηγορία των υποδομών κοινωνικών εξυπηρετήσεων. Πράγμα που σημαίνει ότι η πρόταση πολεοδόμησης δεν μπορεί να προχωρήσει γιατί εκτός των άλλων, δεν ικανοποιεί και την βασικότερη προϋπόθεση και απαραίτητη συνθήκη του νόμου (σύμφωνα με τις μετρήσεις μας στην πολεοδόμηση που προωθεί ο Δήμος μόνο το 21% είναι χώροι κοινόχρηστου πρασίνου και κοινωφελών εξυπηρετήσεων). Για το σκοπό αυτό άλλωστε εμείς έχουμε ήδη ξεκινήσει και τις διαδικασίες των ενστάσεων.
Ιδιαίτερους κινδύνους επίσης ματαίωσης της όλης διαδικασίας (παρά τις καλές προθέσεις) είναι και η ύπαρξη του άρθρου 7 και 5 του Ν. 2508/77, σύμφωνα με το οποίο μετά την έγκριση πολεοδομικής μελέτης απαγορεύεται η τροποποίηση της τουλάχιστον για μια πενταετία. Σε μια πενταετία όμως καταλαβαίνουμε όλοι, ότι πολλά μπορούν να συμβούν και να ξαναδούμε μπροστά μας και πάλι τον κίνδυνο των πολυκατοικιών του στρατού και μάλιστα τότε τα χέρια όλων μας θα είναι δυστυχώς δεμένα.
Πέρα όμως από τη νομική βάση του θέματος, εμείς είμαστε αντίθετοι σε αυτή τη λύση κυρίως για λόγους ουσίας. Δεν συμφωνούμε δηλαδή με την πρόταση πολεοδόμησης του Δήμου, γιατί πιστεύουμε ότι είναι τουλάχιστον αφελές, από τη μία μεριά να αγωνιζόμαστε όλοι για να καταφέρουμε να αποκτήσουμε το χώρο του στρατοπέδου από του Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και από την άλλη μεριά να το χαρίζουμε οι ίδιοι στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Άλλωστε όλοι οι πολίτες, οι φορείς και τα πολιτικά πρόσωπα έχουν συμφωνήσει με τη λογική της αποκέντρωσης των υπηρεσιών (παραδείγματα προς την κατεύθυνση αυτή είναι το νέο Νοσοκομείο Χανίων και η πρόσφατη μετεγκατάσταση του ΟΑΔΥΚ).
Αναγκαστικά, λοιπόν, αν πραγματικά έστω και κατ’ ελάχιστο θέλει το Υπουργείο Άμυνας να είναι καλυμμένο από το νόμο, αλλά και για υλοποιηθεί η πολιτική πρόθεση για να δοθεί όλο το στρατόπεδο προς όφελος της κοινωνίας και μόνο, θα πρέπει άμεσα να δρομολογηθεί η μόνη λογική, έντιμη και ηθική λύση, της άμεσης παραχώρησης στο Δήμο ολόκληρου του στρατοπέδου Μαρκοπούλου, να ακυρωθεί η τελευταία απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την πολεοδόμηση και στην συνέχεια με νηφαλιότητα να γίνει με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων φορέων ένας γόνιμος και δημιουργικός διάλογος, που θα οδηγήσει σε μια νέα μελέτη (αξιοποιώντας τόσο το ΚΑΜ όσο και την Αρχιτεκτονική Σχολή) ολόκληρου πια του χώρου του στρατοπέδου (άλλωστε οι μελέτες δεν μπορεί να γίνονται με τη λογική του παζλ!). Αυτός είναι πιστεύουμε ο μοναδικός δρόμος που θα οδηγήσει στην σωστή εφαρμογή της φιλοσοφίας του (σχετικού με τις μετεγκαταστάσεις στρατοπέδων) νόμου, που είναι η περιβαλλοντική αναβάθμιση της πόλης και η βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, αλλά και θα συμβάλλει στην επαναφορά του πολιτικού προσανατολισμού στην πόλη μας.
Θα θέλαμε επίσης να σχολιάσουμε τις πραγματικά θετικές δηλώσεις του κ. Υφυπουργού, σε σχέση με τις προθέσεις του Υπουργείου Άμυνας κατά τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων: «... Σπεύδουμε, λοιπόν, και συζητάμε ώστε να δώσουμε μια λύση και μάλιστα μια λύση που θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο ακόμη ... Σας διαβεβαιώνω λοιπόν –και σας το λέω ξεκάθαρα- ότι και εμείς και εγώ προσωπικά θέλουμε το πράσινο. Και έχω πει ξανά και εδώ στη Βουλή ότι τα στρατόπεδα είναι «θείο δώρο» γιατί αν δεν ήταν τα στρατόπεδα θα είχαν γίνει και αυτά τσιμέντο. Και μας δίνετε, λοιπόν, τώρα η ευκαιρία να κάνουμε καλή δουλειά ...».
Αφού λοιπόν ο κ. Υφυπουργός δεσμεύεται να δώσει μια λύση που θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και μια που έχουμε τα δεδομένα πολλών περιπτώσεων ανά την Ελλάδα άμεσης και απ’ ευθείας παραχώρησης ολόκληρων των στρατοπέδων στους Δήμους τους (πχ Περίπτωση Δήμου Κοζάνης ...........), περιμένουμε να πράξει και στην περίπτωσή μας τουλάχιστον το ανάλογο. Μόνο έτσι θα μπορέσει να δημιουργηθεί το Δημοτικό Πάρκο Χανίων (και το σχολείο που έχουν ανάγκη οι κάτοικοι της περιοχής) που πραγματικά θα είναι ένα «θείο δώρο» για όλους μας.
Για να συμβάλουμε προς την παραπάνω κατεύθυνση, εμείς ως Πρωτοβουλία Χανιωτών (όπως η τελευταία συνέλευση των φορέων και των πολιτών αποφάσισε) επισκεφθήκαμε στις 15/1/2006 μαζί με τον πρόεδρο του ΤΕΕ και τον πρόεδρο της ΤΕΔΚ, τον κύριο Νομάρχη Χανίων και του ζητήσαμε να οργανώσει μια σύσκεψη των φορέων της πόλης, μαζί με τους βουλευτές του νομού και τον δήμαρχο, για να πιέσουμε όλοι μαζί να γίνει πράξη η πολιτική βούληση ως προς την άμεση και κατά 100% παραχώρηση του στρατοπέδου Μαρκοπούλου στο Χανιώτικο λαό. Προς τιμήν του ο κ. Νομάρχης δέχτηκε την πρότασή μας και μας υποσχέθηκε ότι θα συγκαλέσει την ερχόμενη εβδομάδα την σύσκεψη αυτή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου