16 Φλεβάρη 2007
(Χανιώτικα Νέα)
Την Παρασκευή 8/2 πραγματοποιήθηκε η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με αποκλειστικό θέμα το στρατόπεδο Μαρκοπούλου, μετά από αίτημα της αντιπολίτευσης. Η πρωτοβουλία Χανιωτών δημόσια είχε εκφράσει τους έντονους προβληματισμούς της για την χρονική στιγμή που επιλέχτηκε να πραγματοποιηθεί αυτή η συνεδρίαση, ακριβώς δηλαδή πριν από τη σύσκεψη των φορέων στη Νομαρχία.
Στη συνεδρίαση αυτή, παρακολουθήσαμε έκπληκτοι τον κ. Δήμαρχο από τη μία να επιτίθεται με δριμύτητα και με εντελώς απαξιωτικά λόγια στον κ. Νομάρχη, σε Βουλευτές, αλλά και σε όλους όσοι έχουν τολμήσει να αρθρώσουν λόγο για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου και από την άλλη να δηλώνει κατ’ επανάληψη το ότι και αυτός διεκδικεί το σύνολο του στρατοπέδου. Τελειώνοντας ο κ. Δήμαρχος δήλωσε ότι δεν πρόκειται να παραβρεθεί σε καμία σύσκεψη για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου γιατί το θέμα αποτελεί αποκλειστικότητα του Δημάρχου και κανενός άλλου.
Με βάση τις παραπάνω δηλώσεις του κ. Δημάρχου, θεωρούμε ότι δύο είναι τα βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν:
Το πρώτο ερώτημα έχει να κάνει με το αν ο δήμαρχος διεκδικεί όπως δηλώνει το σύνολο του στρατοπέδου, για ποιο λόγο άραγε διαφωνεί μαζί του ο Νομάρχης, οι Βουλευτές, ο πρόεδρος της ΤΕΔΚ, το εργατικό κέντρο, το τεχνικό επιμελητήριο, το γεωτεχνικό επιμελητήριο, ο σύλλογος αρχιτεκτόνων, ο ιατρικός σύλλογος, ο σύλλογος γιατρών του ΕΣΥ, η ένωση γονέων, ο σύλλογος των καθηγητών, ο σύλλογος δασκάλων και νηπιαγωγών, ο σύλλογος τεχνολόγων γεωπόνων, ο σύλλογος φοιτητών του Πολυτεχνείου, ο σύλλογος ΑΜΕΑ, μια σειρά από σωματεία και οργανώσεις, αλλά και οι 4.000 Χανιώτες (από όλους τους πολιτικούς χώρους) που έχουν υπογράψει μέχρι στιγμής το κείμενο της πρωτοβουλίας Χανιωτών;
Η αλήθεια είναι ότι μετά από την πίεση του κινήματος που αναπτύχθηκε τους τελευταίους μήνες, στην πρόταση της Δημοτικής Αρχής προστέθηκε την τελευταία στιγμή, (στη συνεδρίαση της επιτροπής σχεδίου πόλης στις 12/12/06) μια παράγραφος που αναφέρει ότι μετά τη συμφωνία πολεοδόμησης θα διεκδικηθεί από τον Δήμο και το υπόλοιπο ποσοστό του στρατοπέδου (δηλαδή τα 16.000 τ.μ. που θα ανήκουν πλέον στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας για εκμετάλλευση). Έτσι προκύπτει αυτό που ακούγεται τελευταία για την διεκδίκηση των δύο φάσεων. Έτσι φτάσαμε δηλαδή σε μια λογική του παραλόγου. Πρώτα δηλαδή να συμφωνούμε και να υπογράφουμε στο να παραχωρήσουμε τα 16.000 τ.μ. να τα χτίσει προς εκμετάλλευση το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και μετά να τα διεκδικούμε!!
Η πρώτη διαφωνία μας με την τακτική αυτή των δύο φάσεων που υιοθετεί ο Δήμαρχος είναι στο ότι η διαδικασία αυτή εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους, από την άποψη ότι ο χρόνος λειτουργεί εις βάρος μας. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι το μόνο που έχουμε αυτή τη στιγμή στα χέρια μας είναι μια προφορική δέσμευση του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας στη Βουλή ότι όντως θα παραχωρήσει το σύνολο του στρατοπέδου στο Χανιώτικο λαό, αλλά σύμφωνα με το σχέδιο του Δημάρχου (δηλαδή τις δύο φάσεις). Αυτό όμως, για όσους έστω και στοιχειωδώς ξέρουν την πολιτική πρακτική στην Ελλάδα, σημαίνει ότι εφόσον η υπόσχεση αυτή δεν γίνει νομοθετική πράξη, μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει σε κάθε πιθανή αντικατάσταση του συγκεκριμένου Υφυπουργού.
Ένας δεύτερος κίνδυνος είναι και η ύπαρξη του άρθρου 7 και 5 του Ν. 2508/77, σύμφωνα με το οποίο, μετά την έγκριση πολεοδομικής μελέτης απαγορεύεται η τροποποίησή της για μια πενταετία. Σε μια πενταετία όμως καταλαβαίνουμε όλοι, ότι πολλά μπορούν να συμβούν και να ξαναδούμε μπροστά μας και πάλι τον κίνδυνο των πολυκατοικιών του στρατού και μάλιστα τότε τα χέρια όλων μας θα είναι δυστυχώς δεμένα.
Οπότε η λογική των δύο φάσεων που απομακρύνει την υλοποίηση της δεύτερης φάσης, θέτει σε κίνδυνο την κατάκτηση του συνόλου του στρατοπέδου.
Δεύτερο σημείο διαφωνίας είναι ότι η πρόταση πολεοδόμησης του Δημάρχου για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου, βάζει από το «παράθυρο» και χωρίς κανέναν απολύτως προηγούμενο διάλογο το Δικαστικό μέγαρο. Το Δικαστικό μέγαρο όμως λόγω του τεράστιου μεγέθους που προβλέπεται (13 στρέμματα) και των χώρων στάθμευσης που θα δημιουργηθούν, καθώς και το κυκλοφοριακό πρόβλημα που θα προκαλέσει (δεν έχει γίνει καμιά απολύτως κυκλοφοριακή μελέτη για το θέμα από το Δήμο), ακυρώνουν το χώρο σαν χώρο πρασίνου και αναψυχής και τον μετατρέπουν σε ένα ατέλειωτο πάρκινγκ και τσιμέντο. Άλλωστε είναι απορίας άξιο, να παλεύουμε από τη μία να πάρει ο Δήμος ολόκληρο το στρατόπεδο από την κεντρική εξουσία και από την άλλη να χαρίζουμε και μάλιστα χωρίς ανταλλάγματα ένα πολύ μεγάλο μέρος του στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Άλλωστε όλοι οι πολίτες, οι φορείς, και τα πολιτικά πρόσωπα, έχουν συμφωνήσει με τη λογική της αποκέντρωσης των υπηρεσιών (παραδείγματα προς την κατεύθυνση αυτή είναι το νέο Νοσοκομείο Χανίων και η πρόσφατη μετεγκατάσταση του ΟΑΔΥΚ).
Και για να τελειώνουμε με το πρώτο ερώτημα, δεν μπορούμε να καταλάβουμε τη λογική των δύο φάσεων, όταν τόσο και ο ίδιος ο Δήμαρχος, όσο και ο Νομάρχης και οι Βουλευτές (ακόμα και ο ίδιος ο αρμόδιος Υφυπουργός) μας διαβεβαιώνουν ότι υπάρχει η πολιτική βούληση για να δοθεί στο Χανιώτικο λαό το σύνολο του στρατοπέδου. Για ποιο λόγο λοιπόν δεν το διεκδικούμε άμεσα όλο το στρατόπεδο όπως άλλωστε έχουν ήδη πετύχει άλλοι Δήμοι της χώρας μας; Αυτό προφανώς μόνο ο ίδιος ο Δήμαρχος το γνωρίζει.
Το δεύτερο ερώτημα που απασχολεί πιστεύουμε το σύνολο του Χανιώτικου λαού είναι το γιατί ο Δήμαρχος έχει επιλέξει όχι μόνο να μην συνεργάζεται με τους φορείς της πόλης μας αλλά και να εξοβελίζει με δριμύτητα κάθε άλλον πολιτικό παράγοντα που θέλει να συνδράμει στη διεκδίκηση, είτε αυτός είναι βουλευτής, είτε πρόεδρος της ΤΕΔΚ είτε Νομάρχης.
Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η πρωτοβουλία του Νομάρχη Χανίων να καλέσει σύσκεψη φορέων και η δημοσιοποίηση των θέσεων του ήταν μια κίνηση απολύτως θετική, γιατί τόνισε την αναγκαιότητα της άμεσης διεκδίκησης του συνόλου του στρατοπέδου από το Χανιώτικο λαό, και η διεκδίκηση αυτή να γίνει από το σύνολο του πολιτικού κόσμου, όρος αναγκαίος και κατά τη γνώμη μας για την θετική έκβαση του αγώνα μας.
Η απόφαση του Δημάρχου να μην συμμετέχει στην σύσκεψη όχι μόνο απαξίωσε και αυτόν τον ίδιο τον σχετικό νόμο, ο οποίος ρητά αναφέρει την αναγκαιότητα της συνεργασίας των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμίδας και όλων των συναρμόδιων φορέων, αλλά κυρίως, έχει σαν αποτέλεσμα να αδυνατίζει το απαραίτητο κοινό μέτωπο που πρέπει να υπάρχει για την πλήρη παραχώρηση του στρατοπέδου Μαρκοπούλου στο Χανιώτικο λαό. Εμείς αυτό που τονίζουμε αυτή τη στιγμή είναι ότι με αυτή τη λογική του «βοναπαρτισμού» που ακολουθεί ο Δήμαρχος τώρα, παίρνει ακέραια όλη την πολιτική ευθύνη του τυχόν «Βατερλώ» που πιθανόν να υπάρξει στο θέμα. Το δυστυχές βέβαια της υπόθεσης αυτής και που μας αφορά άμεσα, είναι ότι το τυχόν «Βατερλώ» θα το πληρώσουμε όλοι εμείς οι Χανιώτες και οι επόμενες γενιές στις οποίες θα παραδώσουμε μια πόλη αβίωτη και γεμάτη τσιμέντο.
Μας προκαλεί πάντως ιδιαίτερη εντύπωση και προβληματισμό η ευκολία της σύγκλισης αλλεπάλληλων συσκέψεων για θέματα όπως του ΚΤΕΛ και του Εφετείου, ενώ για ένα θέμα που απασχολεί την ποιότητα ζωής όλων των Χανιωτών η σκέψη και μόνο της σύσκεψης πυροδότησε τόση αντιπαράθεση και ανεξέλεγκτες επιθέσεις!
Η Πρωτοβουλία Χανιωτών θα συνεχίσει να αγωνίζεται μαζί με όλους τους πολίτες των Χανίων στην κατεύθυνση της ποιοτικής αναβάθμισης της ζωής όλων μας, στο να γίνει το στρατόπεδο Μαρκοπούλου ένας πραγματικός πνεύμονας των Χανίων, όπου το μόνο κτίριο που θα χωράει θα είναι ένα σχολείο.
ΥΓ: Αν έχει ήδη συμφωνηθεί να παραχωρηθεί άμεσα ολόκληρο το στρατόπεδο στο χανιώτικο λαό και ο κ. Δήμαρχος συμπεριφέρεται έτσι προκειμένου να υποστηρίζει ότι μόνος του πέτυχε αυτό το αποτέλεσμα εμείς πάντως δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα, γιατί μοναδικός μας στόχος είναι το καλό της πόλης και η ποιότητα της ζωής μας.
(Χανιώτικα Νέα)
Την Παρασκευή 8/2 πραγματοποιήθηκε η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με αποκλειστικό θέμα το στρατόπεδο Μαρκοπούλου, μετά από αίτημα της αντιπολίτευσης. Η πρωτοβουλία Χανιωτών δημόσια είχε εκφράσει τους έντονους προβληματισμούς της για την χρονική στιγμή που επιλέχτηκε να πραγματοποιηθεί αυτή η συνεδρίαση, ακριβώς δηλαδή πριν από τη σύσκεψη των φορέων στη Νομαρχία.
Στη συνεδρίαση αυτή, παρακολουθήσαμε έκπληκτοι τον κ. Δήμαρχο από τη μία να επιτίθεται με δριμύτητα και με εντελώς απαξιωτικά λόγια στον κ. Νομάρχη, σε Βουλευτές, αλλά και σε όλους όσοι έχουν τολμήσει να αρθρώσουν λόγο για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου και από την άλλη να δηλώνει κατ’ επανάληψη το ότι και αυτός διεκδικεί το σύνολο του στρατοπέδου. Τελειώνοντας ο κ. Δήμαρχος δήλωσε ότι δεν πρόκειται να παραβρεθεί σε καμία σύσκεψη για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου γιατί το θέμα αποτελεί αποκλειστικότητα του Δημάρχου και κανενός άλλου.
Με βάση τις παραπάνω δηλώσεις του κ. Δημάρχου, θεωρούμε ότι δύο είναι τα βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν:
Το πρώτο ερώτημα έχει να κάνει με το αν ο δήμαρχος διεκδικεί όπως δηλώνει το σύνολο του στρατοπέδου, για ποιο λόγο άραγε διαφωνεί μαζί του ο Νομάρχης, οι Βουλευτές, ο πρόεδρος της ΤΕΔΚ, το εργατικό κέντρο, το τεχνικό επιμελητήριο, το γεωτεχνικό επιμελητήριο, ο σύλλογος αρχιτεκτόνων, ο ιατρικός σύλλογος, ο σύλλογος γιατρών του ΕΣΥ, η ένωση γονέων, ο σύλλογος των καθηγητών, ο σύλλογος δασκάλων και νηπιαγωγών, ο σύλλογος τεχνολόγων γεωπόνων, ο σύλλογος φοιτητών του Πολυτεχνείου, ο σύλλογος ΑΜΕΑ, μια σειρά από σωματεία και οργανώσεις, αλλά και οι 4.000 Χανιώτες (από όλους τους πολιτικούς χώρους) που έχουν υπογράψει μέχρι στιγμής το κείμενο της πρωτοβουλίας Χανιωτών;
Η αλήθεια είναι ότι μετά από την πίεση του κινήματος που αναπτύχθηκε τους τελευταίους μήνες, στην πρόταση της Δημοτικής Αρχής προστέθηκε την τελευταία στιγμή, (στη συνεδρίαση της επιτροπής σχεδίου πόλης στις 12/12/06) μια παράγραφος που αναφέρει ότι μετά τη συμφωνία πολεοδόμησης θα διεκδικηθεί από τον Δήμο και το υπόλοιπο ποσοστό του στρατοπέδου (δηλαδή τα 16.000 τ.μ. που θα ανήκουν πλέον στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας για εκμετάλλευση). Έτσι προκύπτει αυτό που ακούγεται τελευταία για την διεκδίκηση των δύο φάσεων. Έτσι φτάσαμε δηλαδή σε μια λογική του παραλόγου. Πρώτα δηλαδή να συμφωνούμε και να υπογράφουμε στο να παραχωρήσουμε τα 16.000 τ.μ. να τα χτίσει προς εκμετάλλευση το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και μετά να τα διεκδικούμε!!
Η πρώτη διαφωνία μας με την τακτική αυτή των δύο φάσεων που υιοθετεί ο Δήμαρχος είναι στο ότι η διαδικασία αυτή εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους, από την άποψη ότι ο χρόνος λειτουργεί εις βάρος μας. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι το μόνο που έχουμε αυτή τη στιγμή στα χέρια μας είναι μια προφορική δέσμευση του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας στη Βουλή ότι όντως θα παραχωρήσει το σύνολο του στρατοπέδου στο Χανιώτικο λαό, αλλά σύμφωνα με το σχέδιο του Δημάρχου (δηλαδή τις δύο φάσεις). Αυτό όμως, για όσους έστω και στοιχειωδώς ξέρουν την πολιτική πρακτική στην Ελλάδα, σημαίνει ότι εφόσον η υπόσχεση αυτή δεν γίνει νομοθετική πράξη, μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει σε κάθε πιθανή αντικατάσταση του συγκεκριμένου Υφυπουργού.
Ένας δεύτερος κίνδυνος είναι και η ύπαρξη του άρθρου 7 και 5 του Ν. 2508/77, σύμφωνα με το οποίο, μετά την έγκριση πολεοδομικής μελέτης απαγορεύεται η τροποποίησή της για μια πενταετία. Σε μια πενταετία όμως καταλαβαίνουμε όλοι, ότι πολλά μπορούν να συμβούν και να ξαναδούμε μπροστά μας και πάλι τον κίνδυνο των πολυκατοικιών του στρατού και μάλιστα τότε τα χέρια όλων μας θα είναι δυστυχώς δεμένα.
Οπότε η λογική των δύο φάσεων που απομακρύνει την υλοποίηση της δεύτερης φάσης, θέτει σε κίνδυνο την κατάκτηση του συνόλου του στρατοπέδου.
Δεύτερο σημείο διαφωνίας είναι ότι η πρόταση πολεοδόμησης του Δημάρχου για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου, βάζει από το «παράθυρο» και χωρίς κανέναν απολύτως προηγούμενο διάλογο το Δικαστικό μέγαρο. Το Δικαστικό μέγαρο όμως λόγω του τεράστιου μεγέθους που προβλέπεται (13 στρέμματα) και των χώρων στάθμευσης που θα δημιουργηθούν, καθώς και το κυκλοφοριακό πρόβλημα που θα προκαλέσει (δεν έχει γίνει καμιά απολύτως κυκλοφοριακή μελέτη για το θέμα από το Δήμο), ακυρώνουν το χώρο σαν χώρο πρασίνου και αναψυχής και τον μετατρέπουν σε ένα ατέλειωτο πάρκινγκ και τσιμέντο. Άλλωστε είναι απορίας άξιο, να παλεύουμε από τη μία να πάρει ο Δήμος ολόκληρο το στρατόπεδο από την κεντρική εξουσία και από την άλλη να χαρίζουμε και μάλιστα χωρίς ανταλλάγματα ένα πολύ μεγάλο μέρος του στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Άλλωστε όλοι οι πολίτες, οι φορείς, και τα πολιτικά πρόσωπα, έχουν συμφωνήσει με τη λογική της αποκέντρωσης των υπηρεσιών (παραδείγματα προς την κατεύθυνση αυτή είναι το νέο Νοσοκομείο Χανίων και η πρόσφατη μετεγκατάσταση του ΟΑΔΥΚ).
Και για να τελειώνουμε με το πρώτο ερώτημα, δεν μπορούμε να καταλάβουμε τη λογική των δύο φάσεων, όταν τόσο και ο ίδιος ο Δήμαρχος, όσο και ο Νομάρχης και οι Βουλευτές (ακόμα και ο ίδιος ο αρμόδιος Υφυπουργός) μας διαβεβαιώνουν ότι υπάρχει η πολιτική βούληση για να δοθεί στο Χανιώτικο λαό το σύνολο του στρατοπέδου. Για ποιο λόγο λοιπόν δεν το διεκδικούμε άμεσα όλο το στρατόπεδο όπως άλλωστε έχουν ήδη πετύχει άλλοι Δήμοι της χώρας μας; Αυτό προφανώς μόνο ο ίδιος ο Δήμαρχος το γνωρίζει.
Το δεύτερο ερώτημα που απασχολεί πιστεύουμε το σύνολο του Χανιώτικου λαού είναι το γιατί ο Δήμαρχος έχει επιλέξει όχι μόνο να μην συνεργάζεται με τους φορείς της πόλης μας αλλά και να εξοβελίζει με δριμύτητα κάθε άλλον πολιτικό παράγοντα που θέλει να συνδράμει στη διεκδίκηση, είτε αυτός είναι βουλευτής, είτε πρόεδρος της ΤΕΔΚ είτε Νομάρχης.
Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η πρωτοβουλία του Νομάρχη Χανίων να καλέσει σύσκεψη φορέων και η δημοσιοποίηση των θέσεων του ήταν μια κίνηση απολύτως θετική, γιατί τόνισε την αναγκαιότητα της άμεσης διεκδίκησης του συνόλου του στρατοπέδου από το Χανιώτικο λαό, και η διεκδίκηση αυτή να γίνει από το σύνολο του πολιτικού κόσμου, όρος αναγκαίος και κατά τη γνώμη μας για την θετική έκβαση του αγώνα μας.
Η απόφαση του Δημάρχου να μην συμμετέχει στην σύσκεψη όχι μόνο απαξίωσε και αυτόν τον ίδιο τον σχετικό νόμο, ο οποίος ρητά αναφέρει την αναγκαιότητα της συνεργασίας των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμίδας και όλων των συναρμόδιων φορέων, αλλά κυρίως, έχει σαν αποτέλεσμα να αδυνατίζει το απαραίτητο κοινό μέτωπο που πρέπει να υπάρχει για την πλήρη παραχώρηση του στρατοπέδου Μαρκοπούλου στο Χανιώτικο λαό. Εμείς αυτό που τονίζουμε αυτή τη στιγμή είναι ότι με αυτή τη λογική του «βοναπαρτισμού» που ακολουθεί ο Δήμαρχος τώρα, παίρνει ακέραια όλη την πολιτική ευθύνη του τυχόν «Βατερλώ» που πιθανόν να υπάρξει στο θέμα. Το δυστυχές βέβαια της υπόθεσης αυτής και που μας αφορά άμεσα, είναι ότι το τυχόν «Βατερλώ» θα το πληρώσουμε όλοι εμείς οι Χανιώτες και οι επόμενες γενιές στις οποίες θα παραδώσουμε μια πόλη αβίωτη και γεμάτη τσιμέντο.
Μας προκαλεί πάντως ιδιαίτερη εντύπωση και προβληματισμό η ευκολία της σύγκλισης αλλεπάλληλων συσκέψεων για θέματα όπως του ΚΤΕΛ και του Εφετείου, ενώ για ένα θέμα που απασχολεί την ποιότητα ζωής όλων των Χανιωτών η σκέψη και μόνο της σύσκεψης πυροδότησε τόση αντιπαράθεση και ανεξέλεγκτες επιθέσεις!
Η Πρωτοβουλία Χανιωτών θα συνεχίσει να αγωνίζεται μαζί με όλους τους πολίτες των Χανίων στην κατεύθυνση της ποιοτικής αναβάθμισης της ζωής όλων μας, στο να γίνει το στρατόπεδο Μαρκοπούλου ένας πραγματικός πνεύμονας των Χανίων, όπου το μόνο κτίριο που θα χωράει θα είναι ένα σχολείο.
ΥΓ: Αν έχει ήδη συμφωνηθεί να παραχωρηθεί άμεσα ολόκληρο το στρατόπεδο στο χανιώτικο λαό και ο κ. Δήμαρχος συμπεριφέρεται έτσι προκειμένου να υποστηρίζει ότι μόνος του πέτυχε αυτό το αποτέλεσμα εμείς πάντως δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα, γιατί μοναδικός μας στόχος είναι το καλό της πόλης και η ποιότητα της ζωής μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου