18/12/2006
Γιατί βάζετε το θέμα του στρατοπέδου Μαρκοπούλου με τόση οξύτητα; Είναι τόσο σοβαρό;Ναι, πιστεύουμε ότι μέσα στην πόλη των Χανίων είναι το πιο σοβαρό θέμα από περιβαλλοντική και χωροταξική άποψη. Η έκταση του στρατοπέδου είναι 51 στρέμματα και για τα δεδομένα της πόλης μας είναι ο μόνος πραγματικά μεγάλος ελεύθερος χώρος. Βρίσκεται στο νότιο τμήμα της πόλης, το οποίο δεν έχει κανέναν άλλο μικρό ή μεγάλο χώρο πρασίνου. Μιλάμε συγκεκριμένα για την περιοχή που αρχίζει από τον Άγιο Ιωάννη και φτάνει μέχρι τα Παχιανά, τον Κουμπέ, τα Λειβάδια και την Γογονή. Παράλληλα λόγω του μεγέθους του καθορίζει και τον βαθμό τσιμεντοποίησης ολόκληρης της πόλης. Με ένα μεγάλο χώρο πρασίνου εκεί, μπορούμε να αναπτύξουμε αισθητικά όλη την πόλη μας με προτάσεις όπως, την ενοποίηση των χώρων πρασίνου, αθλητισμού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος (ενώνοντας το πάρκο του στρατοπέδου Μαρκοπούλου με το πάρκο Ειρήνης και Φιλίας, τον κήπο, το γήπεδο και από κει τα ενετικά τείχη, το ενετικό λιμάνι, το πράσινο στην πρώην ΑΒΕΑ και την παραλία της Νέας Χώρας).
Αντίθετα, αν ο Δήμος τσιμεντοποιήσει το στρατόπεδο Μαρκοπούλου, καταδικάζει τα 2/3 των κατοίκων της πόλης μας, να ζουν για πάντα με υποβαθμισμένη ποιότητα ζωής, αναπνέοντας πλέον μόνο τσιμέντο. Καταδικάζει δηλαδή σε υποβάθμιση όλη την καινούργια πόλη και ταυτόχρονα εκτός από το ότι δεν εφαρμόζει αυτό που ρητά και κατηγορηματικά αναφέρει ο νόμος ότι στόχος του προγράμματος απομάκρυνσης των στρατοπέδων είναι «... η βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών, η αναβάθμιση της ποιότητας ζωής και αποκατάσταση της συνέχειας και εύρυθμης λειτουργίας του αστικού χώρου» (άρθρο 11), δίνει άλλοθι και στους ιδιώτες να μην αφήσουν τίποτα μια και το κράτος λειτουργεί χειρότερα από κάθε τυχαίο «εργολάβο αντιπαροχών».
Μα υπάρχει μελέτη για την πολεοδόμηση του στρατοπέδου Μαρκοπούλου που πρέπει να εφαρμόσουμε, εσείς γιατί διαφωνείτε;
Ωραίο ερώτημα. Για άλλη μια φορά ένα καθαρό πολιτικό ζήτημα προσπαθούν να μας μπερδέψουν και να το εμφανίσουν σαν τεχνοκρατικό. Καταρχήν η μελέτη έγινε εφαρμόζοντας τον παλαιό νόμο 1337/83 και όχι τον νέο νόμο 2745/99 περί μετεγκατάστασης στρατοπέδων. Άρα είναι τουλάχιστον ανεπίκαιρη.
Επίσης όλοι ξέρουμε ότι η εργασία του κάθε μελετητή είναι να τοποθετήσει όπως θεωρεί καλύτερο, αυτά που του ζητάει ο κάθε πελάτης στο συγκεκριμένο χώρο. Γιατί λοιπόν δε ζήτησε η δημοτική μας αρχή από τον μελετητή, να βάλει χώρους πρασίνου, στη θέση των τσιμέντων, των υπηρεσιών και των οικοδομικών τετραγώνων; Ποιος τελικά έχει την ευθύνη;
Ας συμφωνήσουμε λοιπόν όλοι, τι ακριβώς θέλουμε να κάνουμε εκεί, τι συμφέρει την πόλη και τους Χανιώτες και με μια νέα μελέτη που να βασίζεται στη φιλοσοφία του νέου νόμου, να κάνουμε την πόλη μας πραγματικά όμορφη, μετατρέποντας το στρατόπεδο σε πράσινο και σχολείο.
Σύμφωνα με τη δημοτική αρχή ο ιδιοκτήτης (το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας) ενώ θα έπρεπε να κρατήσει για τον εαυτό του το 50%, μετά από πιέσεις της δημοτικής αρχής υποχώρησε, και τελικά καταφέραμε να πάρουμε το 68,8%. Άρα μην είμαστε αγνώμονες και ας συγχαρούμε τη δημοτική αρχή μας.
Εδώ τώρα τα πράγματα σοβαρεύουν επικίνδυνα γιατί προέκυψε μια σειρά παραπληροφόρησης (που υποθέτουμε ότι πρόκειται περί άγνοιας του νόμου και όχι για συνειδητή παραπληροφόρηση του Χανιώτικου λαού).
Πρώτον ο νόμος αναφέρει σαφώς ότι: «... σκοπεύει παράλληλα με την αξιοποίηση των στρατοπέδων από τις Ένοπλες Δυνάμεις και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και στην πολεοδομική αναβάθμιση της τοπικής κοινωνίας, με την προϋπόθεση ότι ποσοστό τουλάχιστον 50% των χώρων αυτών θα προβλέπεται για κάλυψη αναγκών σε χώρους κοινόχρηστου πράσινου και κοινωφελών εξυπηρετήσεων. Το ποσοστό της πολεοδομημένης γης που θα αποδοθεί στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης μπορεί να είναι στο ίδιο το υπό μελέτη στρατόπεδο ή άλλο ή ακόμα και σε άλλη έκταση του δημοσίου (άρθρο 3).
Τουλάχιστον 50% λοιπόν, άρα αυτό σημαίνει αν καταλαβαίνουμε σωστά 50% ή 60% ή 70% ή 80% ή ακόμα αν τους δώσουμε κάποια άλλη έκταση του δημοσίου, και 100%! Ο νόμος δηλαδή μας δίνει το δικαίωμα να κρατήσουμε ως ελεύθερο χώρο όλο τα στρατόπεδο Μαρκοπούλου αν συντρέχουν και στην πόλη μας οι λόγοι που ο ίδιος ο νόμος αναφέρει παρακάτω «...οι ανεξέλεγκτοι ρυθμοί εξάπλωσης των πόλεων ελαχιστοποίησαν τη δυνατότητα έγκαιρης επέμβασης της Πολιτείας για τη διασφάλιση γης, απαραίτητης τόσο υπό μορφή ελεύθερων χώρων αναψυχής και πράσινου, όσο και για κάλυψη αναγκών κοινοχρήστου εξοπλισμού γης στον αστικό χώρο, η αξία της οποίας σήμερα έχει καταστήσει την απόκτησή της από την πολιτεία απαγορευτική ...» (άρθρο 11).
Φαίνεται όμως ότι σύμφωνα με την δημοτική αρχή, τα παραπάνω λόγια δεν αφορούν την πόλη μας, η οποία και αφθονία ελεύθερων χώρων διαθέτει αλλά και τα απαραίτητα χρήματα έχει έτσι ώστε τίποτα δεν είναι απαγορευτικό ...
Δεύτερο ζήτημα είναι το γιατί ο νομοθέτης δεν μας δίνει κατευθείαν το 100% να τελειώνουμε αλλά μας ζητά ανταλλάγματα; Ο νόμος λοιπόν μας δίνει την εξήγηση «το κόστος της απομάκρυνσης των στρατοπέδων και της δημιουργίας νέων μεγάλων και σύγχρονων είναι σημαντικό. Το κόστος αυτό δεν είναι δυνατόν να αναληφθεί από τη στρατιωτική υπηρεσία και τον κρατικό προϋπολογισμό υπό τις παρούσες συνθήκες ούτε και σε μακροπρόθεσμο σχεδιασμό» (άρθρο 11).
Στην περίπτωσή μας όμως όλοι οι Χανιώτες γνωρίζουν ότι το στρατόπεδο Μαρκοπούλου θα μεταφερθεί στο ήδη υπάρχον της Αγιάς. Πρόκειται δηλαδή ουσιαστικά για έξοδα μεταφοράς. Έτσι ο Χανιώτικος λαός θα πρέπει να πληρώσει δίνοντας περίπου 14.000 τετραγωνικά μέτρα οικοδομής για να καλύψουμε τα έξοδα μεταφοράς !!! (ένας πολύ απλός πολλαπλασιασμός των 14.000 τ.μ. επί την εμπορική αξία του 2.500 ευρώ το τ.μ. δίνει το κόστος μεταφοράς !!!!).
Ο ιδιοκτήτης (οι «Ένοπλες Δυνάμεις»), μας παραχωρεί το 98,8% ενώ θα μπορούσε να το κρατήσει όλο και να μη το βάλει καν στο πρόγραμμα που ορίζει ο νόμος. Γιατί φωνάζετε και δεν λέτε και ευχαριστώ;
Καταρχάς, ο «ιδιοκτήτης» του χώρου του στρατοπέδου στη σημερινή του μορφή θα μπορούσε να καλύψει μόνο τα 10.000 τ.μ. για χτίσιμο. Ζητά λοιπόν από το Δήμο να του κάνει «ρουσφέτι» κάνοντας τα 17 στρέμματα οικόπεδα και να μπορέσει έτσι να καλύψει με την πολεοδόμηση αυτή 14.000 τ.μ. Άρα και καλοί φαίνονται και αυξάνουν την αξία της γης τους.
Παράλληλα και για να το γνωρίσουν καλά οι Χανιώτες, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας μπορεί να πουλήσει σύμφωνα με το νόμο τις πολυκατοικίες αυτές και να μην τις κρατήσει για δικιά του χρήση «... Οι πόροι που αποκτά το ΥΠΕΘΑ από τη μεταβίβαση κυριότητας ή άλλου εμπράγματου δικαιώματος ή από την αξιοποίηση με άλλο πρόσφορο τρόπο τμημάτων της ακίνητης περιουσίας του, καθώς και οι πόροι που προέρχονται από την περαιτέρω διαχείριση των παραπάνω πόρων διατίθενται για τη χρηματοδότηση των νέων στρατοπέδων, τη βελτίωση της υποδομής των υπαρχόντων αλλά και τη γενικότερη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων» (άρθρο 5).
Εδώ όμως είναι ώρα να βάλουμε κι εμείς κάποια ερωτήματα:
Μήπως αυτός είναι ο λόγος που βιάζονται να κλείσει η υπόθεση; Μήπως η «δουλειά» έχει «κανονιστεί» στην Αθήνα και οι εργολάβοι περιμένουν να πάρουν τα φιλέτα; Μήπως οι πολιτικές και οικονομικές πιέσεις είναι μεγάλες, οι «υποσχέσεις» που έχουν δοθεί ληξιπρόθεσμες και γι’ αυτό πρέπει να τελειώνουμε μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων; Μήπως και η τελευταία τροποποίηση του σχεδίου που βάζει στα οικοδομικά τετράγωνα του στρατού, τα καλύτερα οικόπεδα, τα πιο εμπορεύσιμα, ακριβώς δίπλα στο δικαστικό μέγαρο, έγινε μετά από πίεση εργολάβων και απλώς εφαρμόζουν τα «υποσχεμένα» οι γραφειοκράτες των Αθηνών, πιέζοντας τη Δημοτική Αρχή;
Τελειώνοντας αυτό το θέμα, πρέπει να πούμε ότι μας ενοχλεί αφάνταστα αυτό το παζάρι με τον «ιδιοκτήτη». Άλλωστε ο «ιδιοκτήτης» θεωρούμε ότι αρκετά έχει επιβαρύνει το νομό μας με στρατιωτικές εγκαταστάσεις (βλέπε βάσεις, ναύσταθμος, πεδίο βολής κλπ), έτσι που η εξολοκλήρου παραχώρηση του στρατοπέδου στο Δήμο, είναι ένα ελάχιστο αντιστάθμισμα.
Είναι επιτέλους η ώρα να φύγουν όλες αυτές οι μαύρες σκέψεις από το μυαλό μας και να αποδοθεί το στρατόπεδο Μαρκοπούλου στον Χανιώτικο λαό όπως άλλωστε ο ίδιος ο νόμος το απαιτεί. (Εξάλλου είναι παράλογο να ζητάμε να μας παραχωρηθεί κάτι για χρήση, που έτσι κι αλλιώς μας ανήκει).
Ο ίδιος ο κ. Δήμαρχος που πραγματικά φημίζεται τόσο για την τιμιότητά του, όσο και για την ιδιαίτερη προσκόλλησή του στο πλαίσιο του νόμου, περιμένουμε να αναλάβει προσωπικά το θέμα αυτό, για να μπορέσει να διατηρήσει τα παραπάνω χαρακτηριστικά που δίκαια μέχρι τώρα έχει κατακτήσει.
Με τη στάση σας θα χάσουμε τις χρονολογίες και δεν θα αξιοποιήσουμε τον χώρο, δεν θα ενταχθούμε σε προγράμματα και έτσι δεν θα γίνει το σχολείο και οι κοινωφελείς χρήσεις που προβλέπονται.
Καταρχήςν δεν αξιοποιείται με αυτή την πρόταση ο χώρος. Αντίθετα καταστρέφεται! Ο μοναδικός χώρος που σήμερα μπορεί να γίνει πάρκο, που σήμερα έχει 5% κάλυψη σε τσιμέντο μετατρέπεται σε χώρο με κάλυψη 90%. Αυτό δε λέγεται αξιοποίηση λέγεται τσιμεντοποίηση.
Επίσης δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται το σχολείο σαν δούρειος ίππος για να περάσει όλο το «πακέτο». Ας καταφέρουμε πρώτα να γίνει όλο το στρατόπεδο ελεύθερος δημόσιος χώρος και μετά θα βρούμε τα κατάλληλα προγράμματα για να εντάξουμε και το σχολείο. Άλλωστε ο ίδιος ο Δήμαρχος δήλωσε στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο ότι έχουν δοθεί παρατάσεις στα αναπτυξιακά προγράμματα. Θα βρούμε λοιπόν προγράμματα ακόμα και τον Μάρτη του 2007
Τόσα χρόνια η αντιπολίτευση και η συμπολίτευση ψηφίζουν γι’ αυτή την «αξιοποίηση» του στρατοπέδου. Τώρα στο παρά πέντε φωνάζετε;
Αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα που πρέπει να απαντήσουν σίγουρα όσοι νομίζουν ότι τους αφορά.
Σίγουρα όμως αυτό δεν αφορά εμάς του; Χανιώτες ως πολίτες γιατί εμείς ενημερωθήκαμε πρώτη φορά από τα «Χανιώτικα Νέα» τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2006. Τόσα χρόνια μας έταζαν ελεύθερους χώρους και πράσινο, αλήθεια πού είναι αυτοί οι χώροι;
Στο Δημοτικό Συμβούλιο και στην Επιτροπή Σχεδίου Πόλης επιχειρήθηκε να περάσει μέσω της παραπληροφόρησης και χωρίς ουσιαστική ενημέρωση η μη σωστή εφαρμογή του νόμου.
Τα τελικά ερωτήματα που βάζουμε εμείς σήμερα που τα πράγματα έχουν έρθει στην πραγματική τους διάσταση είναι τα εξής:
Ποιος Δημοτικός Σύμβουλος είναι εντάξει με τη συνείδησή του να ψηφίσει την τσιμεντοποίηση του στρατοπέδου;
Ποιος Δημοτικός Άρχοντας θα θέλει να μείνει στην ιστορία των Χανίων σαν αυτός που γέμισε με τσιμέντο την περιοχή, ή αυτός που με όραμα και αγάπη για την πόλη του άκουσε τις φωνές των πολιτών αυτού του τόπου;
Ποιος Χανιώτης θα συναινέσει με την αδράνεια και την ανοχή του στην επιχειρούμενη κακοποίηση της πόλης μας;
Ποιος τελικά θα πάρει την πολιτική ευθύνη για το ξεπούλημα της δημόσιας γης;
Καταρχάς, ο «ιδιοκτήτης» του χώρου του στρατοπέδου στη σημερινή του μορφή θα μπορούσε να καλύψει μόνο τα 10.000 τ.μ. για χτίσιμο. Ζητά λοιπόν από το Δήμο να του κάνει «ρουσφέτι» κάνοντας τα 17 στρέμματα οικόπεδα και να μπορέσει έτσι να καλύψει με την πολεοδόμηση αυτή 14.000 τ.μ. Άρα και καλοί φαίνονται και αυξάνουν την αξία της γης τους.
Παράλληλα και για να το γνωρίσουν καλά οι Χανιώτες, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας μπορεί να πουλήσει σύμφωνα με το νόμο τις πολυκατοικίες αυτές και να μην τις κρατήσει για δικιά του χρήση «... Οι πόροι που αποκτά το ΥΠΕΘΑ από τη μεταβίβαση κυριότητας ή άλλου εμπράγματου δικαιώματος ή από την αξιοποίηση με άλλο πρόσφορο τρόπο τμημάτων της ακίνητης περιουσίας του, καθώς και οι πόροι που προέρχονται από την περαιτέρω διαχείριση των παραπάνω πόρων διατίθενται για τη χρηματοδότηση των νέων στρατοπέδων, τη βελτίωση της υποδομής των υπαρχόντων αλλά και τη γενικότερη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων» (άρθρο 5).
Εδώ όμως είναι ώρα να βάλουμε κι εμείς κάποια ερωτήματα:
Μήπως αυτός είναι ο λόγος που βιάζονται να κλείσει η υπόθεση; Μήπως η «δουλειά» έχει «κανονιστεί» στην Αθήνα και οι εργολάβοι περιμένουν να πάρουν τα φιλέτα; Μήπως οι πολιτικές και οικονομικές πιέσεις είναι μεγάλες, οι «υποσχέσεις» που έχουν δοθεί ληξιπρόθεσμες και γι’ αυτό πρέπει να τελειώνουμε μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων; Μήπως και η τελευταία τροποποίηση του σχεδίου που βάζει στα οικοδομικά τετράγωνα του στρατού, τα καλύτερα οικόπεδα, τα πιο εμπορεύσιμα, ακριβώς δίπλα στο δικαστικό μέγαρο, έγινε μετά από πίεση εργολάβων και απλώς εφαρμόζουν τα «υποσχεμένα» οι γραφειοκράτες των Αθηνών, πιέζοντας τη Δημοτική Αρχή;
Τελειώνοντας αυτό το θέμα, πρέπει να πούμε ότι μας ενοχλεί αφάνταστα αυτό το παζάρι με τον «ιδιοκτήτη». Άλλωστε ο «ιδιοκτήτης» θεωρούμε ότι αρκετά έχει επιβαρύνει το νομό μας με στρατιωτικές εγκαταστάσεις (βλέπε βάσεις, ναύσταθμος, πεδίο βολής κλπ), έτσι που η εξολοκλήρου παραχώρηση του στρατοπέδου στο Δήμο, είναι ένα ελάχιστο αντιστάθμισμα.
Είναι επιτέλους η ώρα να φύγουν όλες αυτές οι μαύρες σκέψεις από το μυαλό μας και να αποδοθεί το στρατόπεδο Μαρκοπούλου στον Χανιώτικο λαό όπως άλλωστε ο ίδιος ο νόμος το απαιτεί. (Εξάλλου είναι παράλογο να ζητάμε να μας παραχωρηθεί κάτι για χρήση, που έτσι κι αλλιώς μας ανήκει).
Ο ίδιος ο κ. Δήμαρχος που πραγματικά φημίζεται τόσο για την τιμιότητά του, όσο και για την ιδιαίτερη προσκόλλησή του στο πλαίσιο του νόμου, περιμένουμε να αναλάβει προσωπικά το θέμα αυτό, για να μπορέσει να διατηρήσει τα παραπάνω χαρακτηριστικά που δίκαια μέχρι τώρα έχει κατακτήσει.
Με τη στάση σας θα χάσουμε τις χρονολογίες και δεν θα αξιοποιήσουμε τον χώρο, δεν θα ενταχθούμε σε προγράμματα και έτσι δεν θα γίνει το σχολείο και οι κοινωφελείς χρήσεις που προβλέπονται.
Καταρχήςν δεν αξιοποιείται με αυτή την πρόταση ο χώρος. Αντίθετα καταστρέφεται! Ο μοναδικός χώρος που σήμερα μπορεί να γίνει πάρκο, που σήμερα έχει 5% κάλυψη σε τσιμέντο μετατρέπεται σε χώρο με κάλυψη 90%. Αυτό δε λέγεται αξιοποίηση λέγεται τσιμεντοποίηση.
Επίσης δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται το σχολείο σαν δούρειος ίππος για να περάσει όλο το «πακέτο». Ας καταφέρουμε πρώτα να γίνει όλο το στρατόπεδο ελεύθερος δημόσιος χώρος και μετά θα βρούμε τα κατάλληλα προγράμματα για να εντάξουμε και το σχολείο. Άλλωστε ο ίδιος ο Δήμαρχος δήλωσε στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο ότι έχουν δοθεί παρατάσεις στα αναπτυξιακά προγράμματα. Θα βρούμε λοιπόν προγράμματα ακόμα και τον Μάρτη του 2007
Τόσα χρόνια η αντιπολίτευση και η συμπολίτευση ψηφίζουν γι’ αυτή την «αξιοποίηση» του στρατοπέδου. Τώρα στο παρά πέντε φωνάζετε;
Αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα που πρέπει να απαντήσουν σίγουρα όσοι νομίζουν ότι τους αφορά.
Σίγουρα όμως αυτό δεν αφορά εμάς του; Χανιώτες ως πολίτες γιατί εμείς ενημερωθήκαμε πρώτη φορά από τα «Χανιώτικα Νέα» τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2006. Τόσα χρόνια μας έταζαν ελεύθερους χώρους και πράσινο, αλήθεια πού είναι αυτοί οι χώροι;
Στο Δημοτικό Συμβούλιο και στην Επιτροπή Σχεδίου Πόλης επιχειρήθηκε να περάσει μέσω της παραπληροφόρησης και χωρίς ουσιαστική ενημέρωση η μη σωστή εφαρμογή του νόμου.
Τα τελικά ερωτήματα που βάζουμε εμείς σήμερα που τα πράγματα έχουν έρθει στην πραγματική τους διάσταση είναι τα εξής:
Ποιος Δημοτικός Σύμβουλος είναι εντάξει με τη συνείδησή του να ψηφίσει την τσιμεντοποίηση του στρατοπέδου;
Ποιος Δημοτικός Άρχοντας θα θέλει να μείνει στην ιστορία των Χανίων σαν αυτός που γέμισε με τσιμέντο την περιοχή, ή αυτός που με όραμα και αγάπη για την πόλη του άκουσε τις φωνές των πολιτών αυτού του τόπου;
Ποιος Χανιώτης θα συναινέσει με την αδράνεια και την ανοχή του στην επιχειρούμενη κακοποίηση της πόλης μας;
Ποιος τελικά θα πάρει την πολιτική ευθύνη για το ξεπούλημα της δημόσιας γης;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου